بهترین کارگردانی هنری سال ۲۰۱۹ از نگاه زومجی - زومجی (2024)

امروزه از بازی‌های ویدیویی به‌عنوان هنر هشتم یاد می‌شود و یکی از جنبه‌هایی که می‌تواند کمک زیادی به ثبت شدن این آثار در ذهن مخاطبان کند، جنبه‌های هنری و بصری استفاده‌شده در آن‌ها است. در سال ۲۰۱۹ و در روز‌های پایانی نسل هشتم، بازی‌های زیادی منتشر شدند که از حیث هنری و کارگردانی هنری در سطح فوق‌العاده‌ای بودند و ماهم به همین دلیل در این شاخه از بهترین‌های سال، سراغ آثاری رفتیم که از حیث کارگردانی هنری در سطحی عالی هستند. در ادامه می‌توانید ویدیو این بخش را تماشا کنید تا بعد مفصل به سراغ نامزد‌ها و برنده برویم:

دانلود ویدیو از آپارات | تماشا در یوتیوب

Sayonara Wild Hearts نه فقط از حیث هنری، که از جنبه‌های دیگری مثل ساختار و طراحی مراحل هم یکی از بازی‌های خاص امسال بود اما آنچه که پس از تجربه این ساخته استودیو سیموگو تا مدت‌ها از ذهن‌تان پاک نخواهد شد، کارگردانی بی‌نقص بازی از حیث هنری است؛ Sayonara Wild Hearts در طول مراحلش بازیکنان را به محیط‌هایی از یک اتوبان گرفته تا جنگل می‌برد اما ویژگی مشترک اکثر این محیط‌ها، طراحی بصری چشم‌نوازی است که با گرافیک نئونی بازی ساده و در عین‌حال بسیار چشم‌نواز خلق شده‌اند. در نتیجه، فرقی نمی‌کند که وسط شلیک لیزر باشید یا مبارزه با شمشیر، سوار بر موتور در خیابان ویراژ دهید یا اینکه سوار اسکیت‌برد باشید، Sayonara Wild Hearts در همه حال جلوه‌های هنری بسیار با‌کیفیتی دارد و یکی از آن دست بازی‌هایی است که نشان می‌دهند این صنعت، تا چه حد می‌تواند واقعا یک هنر باشد.

بازی Gris امسال برای پلی‌استیشن 4 و همینطور iOS منتشر شد و انصاف نیست از کارگردانی هنری در بازی‌ها صحبت کنیم و اسمی از این ساخته استودیو Nomada که تک تک دقایقش پیوند عجیبی با هنر خورده‌اند، نبریم. Gris داستانی با محوریت یک دختر جوان روایت می‌کند که از نظر روحی و روانی، در وضعیت آشفته‌ای است و به مرور زمان، شاهد تغییر روحیات وی در بازی هستیم. سازندگان جدا از به تصویر کشیدن این ویژگی در قالب روایت داستان بازی، آن را با طراحی‌های هنری محیط‌ها هم به تصویر کشیده‌اند و به همین دلیل هم در ابتدای بازی، محیط‌ها اکثرا تاریک و افسرده‌کننده هستند اما به مرور، شاهد تغییر حال و هوای بازی و زیباتر شدن محیط‌ها هستیم. جدا از این، تنوع محیطی Gris هم واقعا قابل تحسین است و هر پس‌زمینه‌ای که مشاهده می‌کنیم، پتانسیل این را دارد که به عنوان یک والپیپر زیبا، برای مدت‌ها روی تصویر دسکتاپ بازیکنان نقش ببندد!

در اینکه دیسکو الیسیوم یکی از بازی‌های خاص امسال بود، شکی نیست. با این حال صرفا از بُعد هنری، شهر Revachol در این بازی احتمالا یکی از بهترین اتمسفر‌های ممکن را در بین محیط‌هایی دارد که در بازی‌های امسال دیده‌ایم. زمانی که اولین بار در اتاقی از یک هتل بیدار می‌شوید و اولین قدم‌ها را در دنیای بازی برمی‌دارید، سبک طراحی خاص و تا حدودی افسرده‌کننده آن به چشم می‌آید. هرچند شهر بازی از حیث وسعت خیلی بزرگ نیست، ولی در همین مقیاس هم سازندگان محیط‌های متنوعی را خلق کرده‌اند و طراحی شخصیت‌ها هم به همین میزان متنوع و با‌کیفیت است. یکی از زمان‌هایی که کارگردانی هنری Disco Elysium خودش را در آن به بهترین شکل ممکن نمایش می‌دهد، زمانی است که با تغییر آب و هوا روبه‌رو می‌شویم؛ آب و هوای بارانی و مخصوصا برفی اتمسفر فوق‌العاده‌ای در بازی خلق می‌کنند که کمک خیلی زیادی به تاثیرگذاری بیش‌تر روایت بازی روی مخاطب هم می‌کند. از این رو، کارگردانی هنری Disco Elysium نه‌تنها قدرت سازندگانش در خلق جنبه‌های بصری عالی را نشان می‌دهد که یک مکمل عالی برای سایر بخش‌های بازی هم به‌حساب می‌آید و از این رو قابل تحسین است.

سری بازی‌های مجموعه زلدا، همیشه از حیث طراحی‌های هنری چشم‌نواز بوده‌اند و حتی اگر همین الان هم به سراغ تجربه نسخه اصلی بازی The Legend of Zelda: Link's Awakening بروید، باز هم جلوه‌های هنری آن را تحسین خواهید کرد. این ویژگی، هم یک مزیت است و هم اینکه کار تیمی را که قصد ریمستر کردن این بازی‌ها را دارد، سخت می‌کند؛ چرا که طرفداران انتظار خواهند داشت تا نسخه ریمستر هم چنین کیفیتی داشته باشد و خب این، کاری است که در ریمستر The Legend of Zelda: Link's Awakening که امسال برای سوییچ منتشر شد، به بهترین شکل ممکن صورت گرفته است. از همان اولین لحظه‌ای که بازی را آغاز می‌کنیم، انیمه آغازین بی‌نهایت با‌کیفیت خبر از این می‌دهد که The Legend of Zelda: Link's Awakening از حیث بصری و هنری در چه سطحی قرار دارد و بعد هم این وضعیت ادامه پیدا می‌کند. طراحی شخصیت‌ها عالی است و محیط جزیره بازی و همینطور سیاه‌چال‌های آن هم به بهترین شکل ممکن صورت گرفته است.

اما جایزه بهترین کارگردانی هنری سال ۲۰۱۹، به اثر تحسین‌شده استودیو Dead Mage یعنی Children of Morta تعلق می‌گیرد. فرزندان مورتا، روایتگر داستان یک خانواده است که برای مقابله با تاریکی و ایستادن در برابر آن، دست در دست هم می‌دهند و به مبارزه پلیدی می‌روند. این مبارزه‌ها، در جریان چپتر‌های مختلفی روایت می‌شوند و یکی از مواردی که به مرور در بازی دچار تغییر می‌شود، طراحی محیط‌های بازی است؛ به طوریکه در ابتدا، همه‌چیز از محیطی جنگلی شروع می‌شود که سازندگان با هنرمندی تمام نفوذ تاریکی در آن را به تصویر کشیده‌اند و در ادامه، به محیطی بیابانی می‌رویم و بخش دیگری از مراحل بازی هم در جهانی با حال و هوای صنعتی جریان دارند که همگی هم با نهایت ظرافت و دقت طراحی شده‌اند. با این حال کیفیت بصری بالای فرزندان مورتا، فقط به تنوع طراحی محیطی آن محدود نمی‌شود و چنین سطحی از دقت به جزییات در طراحی شخصیت‌های بازی هم دیده می‌شود و کاراکتر‌های قابل‌بازی یا حتی دشمنانی که با آن‌ها روبه‌رو می‌شوید، هرکدام ظاهری خاص و منحصربه‌فرد دارند.

اگر همین‌ها هم برای قانع کردن مخاطب برای تحسین جلوه‌های بصری فرزندان مورتا کافی نباشند، کافی است زمانی که در لابه‌لای مراحل بازی به خانه برگسون‌ها سر می‌زنیم، چند دقیقه قید ادامه دادن بازی را بزنیم و فقط، به جزییات بی‌نظیری که برای طراحی این محیط به کار رفته‌اند خیره شویم. از فرشی که با جزییات غیرقابل‌باوری در وسط خانه پهن شده تا هریک از اعضای خانواده که در گوشه‌های مشغول به کاری هستند و حتی توله گرگ سفیدی که گرافیک پیکسلی بازی، به بهترین شکل ممکن بازیگوشی‌هایش را به تصویر می‌کشد. فرزندان مورتا، ویژگی‌های قابل تحسین خیلی زیادی دارد که ساعت‌ها می‌توان راجع به آن‌ها نوشت و خسته نشد؛ با این حال جلوه‌های هنری شدیدا چشم‌نواز این بازی بدون شک جزو بهترین ویژگی‌های آن هستند و به همین دلیل هم فرزندان مورتا، با نهایت لیاقت به عنوان برنده بهترین کارگردانی هنری از دید زومجی انتخاب شده است.

پس بهترین کارگردانی هنری در بازی‌های سال ۲۰۱۹ از دید زومجی به شرح زیر است. همان‌طور که در پست اصلی بهترین‌های سال هم اشاره شد، امسال به جز رتبه نخست، سایر بازی‌ها رتبه‌بندی خاصی ندارند:

• Children of Morta
• The Legend of Zelda: Link's Awakening
• Disco Elysium
• Gris
• Sayonara Wild Hearts

نظرسنجی بهترین کارگردانی هنری با برتری فرزندان مورتا به پایان رسید. در ادامه می‌توانید نتایج را مشاهده کنید: